SLOW DANCE

Ένα  οχτάχρονο κοριτσάκι στην Αμερική πριν αρκετά χρόνια ήξερε ότι έχει 6 μήνες ζωής και ως τελευταία επιθυμία ήθελε να στείλει ένα γράμμα λέγοντας σε όλους να ζήσουν τη ζωή τους όσο καλύτερα μπορούν καθώς αυτή δε θα μπορέσει.  Δε θα μπορέσει ποτέ να πάει στο χορό των αποφοίτων, να τελειώσει το Λύκειο ή να παντρευτεί και να κάνει δική της οικογένεια. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν ένα ποίημα που είχε γράψει το μικρό αυτό κορίτσι. Ο καθένας και η καθεμιά από εμάς, μικρός ή μεγάλος, ας το διαβάσει με προσοχή κι ας σκεφθεί τι είναι τελικά αυτό που έχει μεγάλη αξία στη ζωή του.

                                                                                  

SLOW DANCE                               

  Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ ή

άκουσες τη βροχή να πέφτει στο χώμα;

  Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;

  Καλύτερα να χαλαρώσεις.

  Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.

  Η ζωή είναι μικρή.

  Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

  Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;

  Όταν ρωτάς κάποιον «πώς είσαι»;

  Ακούς την απάντηση;

  Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι

αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές

που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;

  Καλύτερα χαλάρωσε.

  Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.

  Η ζωή είναι μικρή.

  Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο»

και μέσα στη βιασύνη σου δεν είδες τη λύπη του;

  Έχασες επαφή, άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει

επειδή ποτέ δεν είχες το χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο

και να πεις «γεια»! Καλύτερα χαλάρωσε.

  Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.

  Η ζωή είναι μικρή.

  Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

  Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου

χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.

  Είναι σαν να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες…

  Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.

  Γι’ αυτό χαλάρωσε, άκου τη μουσική.

Πριν τελειώσει το τραγούδι.